Χρειάζονται τα εμβόλια;
ΝΑΙ. Τα εμβόλια είναι από τις μεγαλύτερες προόδους της ιατρικής και έχουν σώσει εκατομμύρια ανθρώπους από καταστροφικά νοσήματα. Πριν από τη χρήση των εμβολίων, τα λοιμώδη νοσήματα ήταν υπεύθυνα για την απώλεια εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο.
- Πριν το 1985 ο αιμόφιλος τύπου Β΄ ήταν αιτία σοβαρών λοιμώξεων μεταξύ των οποίων μηνιγγίτιδα και πνευμονία. Το 2002 διαπιστώθηκαν μόνο 34 περιπτώσεις νοσημάτων από αιμόφιλο στις ΗΠΑ.
- Το 1952 πολιομυελίτιδα παρέλυσε πάνω από 21.000 άτομα. Το 2002 δεν υπήρξαν κρούσματα πολιομυελίτιδας.
- Το 1964-1965 σε επιδημία ερυθράς υπήρξαν 12.500.000 κρούσματα. Από τα 20.000 νεογέννητα που νόσησαν από συγγενή ερυθρά, 11.500 παρουσίασαν τελικά κώφωση, 3.580 τύφλωση, 1.800 πνευματική καθυστέρηση. Το 2004 αναφέρονται μόνο 9 περιπτώσεις ερυθράς και 4 περιπτώσεις συγγενούς ερυθράς μεταξύ 2001 – 2004.
Πόσο σημαντικοί είναι οι εμβολιασμοί για τα παιδιά;
Στον αγώνα κατά των λοιμωδών νοσημάτων τα εμβόλια είναι ο μεγάλος σύμμαχος της ανθρωπότητας, καθώς σώζουν περισσότερες από 3.5 εκατομμύρια ζωές παγκοσμίως κάθε χρόνο και προφυλάσσουν ακόμα περισσότερους ανθρώπους από νόσο ή ισόβια αναπηρία.
Οι επιτυχημένες στρατηγικές εμβολιασμού στα παιδιά έχουν οδηγήσει σε αξιοσημείωτη μείωση της εμφάνισης πολλών νοσημάτων και των θανάτων που αυτά προκαλούν, όπως για παράδειγμα η παρωτίτιδα που ενώ κάθε χρόνο αποτελούσε την αιτία για 152.209 θανάτους μόνο στις Η.Π.Α, πλέον καταγράφονται μόνο 236.
Ποιες είναι οι ασθένειες που προλαμβάνονται με τη χορήγηση των εμβολίων;
Οι κυριότερες ασθένειες, που η επιστήμη πλέον μας έχει δώσει τα όπλα για την πρόληψή τους είναι οι πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις, η διφθερίτιδα, ο κοκκύτης, ο τέτανος, η πολιομυελίτιδα, η ηπατίτιδα Α και Β, η ανεμοβλογιά, η μηνιγγίτιδα, ο αιμόφιλος Β, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, η γαστρεντερίτιδα από ροτα-ιό και η γρίπη. Υπάρχουν βέβαια και αρκετά άλλα λοιμώδη νοσήματα, που πλέον είναι δυνατόν να προλάβουμε μέσω του έγκαιρου εμβολιασμού των παιδιών.
Εφόσον τα νοσήματα που προλαμβάνονται με τα εμβόλια έχουν πρακτικά εξαφανιστεί γιατί χρειάζεται να εμβολιαζόμαστε ακόμα;
Δεν υπάρχει άλλο νόσημα πλην της ανεμοβλογιάς που μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι εξαφανίστηκε.
- Παιδιά που δεν είναι εμβολιασμένα κατά του ιού της ιλαράς είναι 35 φορές πιο πιθανό να νοσήσουν σε σχέση με τα εμβολιασμένα. Δέκα χρόνια νωρίτερα, στις ΗΠΑ ανακοινώθηκαν 55.000 περιπτώσεις ιλαράς. Οι έρευνες έδειξαν ότι αυτά τα κρούσματα οφείλονται στο γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές μόνο το 50% των παιδιών προσχολικής ηλικίας έχει εμβολιαστεί.
- Χωρίς τα εμβόλια τα νοσήματα από τα οποία είμαστε καλυμμένοι θα επιστρέψουν.
- Καθώς σε πολλές χώρες το επίπεδο εμβολιασμού δεν είναι υψηλό, για να προστατευθούμε από επικίνδυνα νοσήματα πρέπει να είμαστε εμβολιασμένοι, αλλιώς αυτά απέχουν από εμάς μία «πτήση».
Οι περισσότεροι ενήλικες αγνοούν ότι χρειάζεται και οι ίδιοι να εμβολιάζονται, οπότε δεν το πράττουν. Τι προβλήματα μπορεί να επιφέρει αυτό στην υγεία της οικογένειάς τους ή στο γενικότερο πληθυσμό;
Ο εμβολιασμός συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή και αυτό το γεγονός μεγάλο μέρος του κοινού δυστυχώς δεν το γνωρίζει. Ο μαζικός εμβολιασμός παιδιών και εφήβων κατά τον 20ο και 21ο αιώνα, συντέλεσε στην εξάλειψη των σοβαρών νοσημάτων. Σε αντίθεση, η πολύ μικρή εμβολιαστική κάλυψη των μεγαλύτερων ενηλίκων οδήγησε στην εμφάνιση νοσημάτων που όφειλαν να έχουν εκλείψει. Ο κίνδυνος μετάδοσης των νοσημάτων αυτών και σε άτομα όλων των ηλικιών είναι υπαρκτός, πολύ περισσότερο στη σημερινή εποχή που ευδοκιμεί η αντι-εμβολιαστική εκστρατεία και αυξάνεται το ποσοστό των γονέων που αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους.
Είναι γνωστό ότι λοιμώξεις, όπως η πνευμονιοκοκκική νόσος έχουν μεγάλες πιθανότητες να εμφανιστούν σε βρέφη και παιδιά μικρότερα από 5 ετών και σε άτομα άνω των 50 ετών, καθιστώντας έτσι τη συγκεκριμένη νόσο μια από τις μεγαλύτερες απειλές νόσησης αλλά και θνητότητας, ιδιαίτερα μάλιστα σε ηλικίες άνω των 50 ετών. Ακόμα περισσότερο μάλιστα, όταν συνυπάρχουν υποκείμενα νοσήματα, όπως η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το βρογχικό άσθμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, ο χρόνιος αλκοολισμός και το κάπνισμα. Δεν αποτελεί έκπληξη το εύρημα της μελέτης της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρίας, ότι το κόστος της πνευμονίας, τόσο άμεσο (νοσοκομειακή περίθαλψη, φάρμακα) όσο και έμμεσο (χαμένες μέρες εργασίας κ.λπ.) ανέρχεται σε 10 δισ. ευρώ/έτος μόνο στην Ευρώπη! Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με Ελληνική φαρμακοοικονομική μελέτη ο εμβολιασμός με το 13δύναμο συζευγμένο πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο οδηγεί σε εξοικονόμηση, μεγαλύτερη από 4 εκατομμύρια ευρώ, ετησίως.
Για τους λόγους αυτούς, η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, στην περιοδική αναθεώρηση του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών(Ε.Π.Ε.) και ακολουθώντας τις διεθνείς οδηγίες θεώρησε σκόπιμο να αναθεωρήσει το ήδη υπάρχον Ε.Π.Ε. για τα παιδιά και να καταρτίσει το Πρόγραμμα Εμβολιασμών εφήβων και ενηλίκων και για τη χώρα μας ώστε να υπάρχουν ενιαίοι «πίνακες αναφοράς» για τους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων (και γενικά για τους επαγγελματίες Υγείας) και να εφαρμόζεται ένα «ενιαίο πρόγραμμα εμβολιασμών» για τα παιδιά και για τους ενήλικες. Τα εμβόλια που προτείνονται βάσει αυτών αποζημιώνονται 100% από όλα τα ασφαλιστικά ταμεία.
